foto door Daphne Nankman
De man loopt door de stad, diep in gedachten verzonken. Automatisch bepalen zijn benen zijn route. Half bewust en ontkoppeld van de wereld. Nauwelijks registreert hij wat er om hem heen gebeurt.
Plotseling is hij ergens waar hij helemaal niet zijn moest en waar hij zelfs al jaren niet meer was geweest. Verschrikt kijkt de man om zich heen. Waarom staat hij in godsnaam in deze portiek? En dan ineens komt zij van de trap af. Ze schrikt als ze de man herkent. “Zo, heb je eindelijk je sigaretten?”, vraagt ze bits.
Wow – that’s a great picture and I know the feeling of half concious and disengaged with the world wandering through it. Really connects…
Thanks for your comment Josh. Glad you like it.
Pracht foto!
.
Ik vind het zelf ook een schitterende foto. Mijn zusje die nu studeert aan de fotoacademie in Groningen heeft de foto gemaakt. De foto vertelde mij gelijk dit verhaal.
@Mark, heel mooi, maar de woorden leiden me af.
De foto spreekt voor zich, heel krachtig.
.
Tja, ik ben het eigenlijk wel met je eens. Volgende keer zal ik Daphne vragen om een iets minder mooie foto te sturen 🙂
Dat kan natuurlijk ook 😉
.