Op het schoolplein
Huilende gezichten
Het gebeurde in het bos
Zomaar zakte hij in
Wat een schok
Het is niet te bevatten
Ik ken hem niet
Hij is de papa van
vriendinnen van mijn dochter
En voetbaltrainer
Hij is zomaar dood
Het is niet te bevatten
Bij de bakker
Kan ik u helpen?
Ze heeft rode ogen
Het hele dorp huilt
Zelfs de bomen op de brink
Het is niet te bevatten
Aangedaan
fiets ik naar huis
Miezerende regen
op mijn gezicht
Het is gewoon
niet te bevatten
wat een prachtig onder woorden gebracht gedicht!
Heel veel sterkte allemaal.
Wij hebben net een student van ons begraven. Het leven is soms veel te hard.
dankjewel, jij ook natuurlijk.
ik leef maar gewoon mee, da’s het beste
sterkte…
eigenlijk best raar dit. ik ken de overledene helemaal niet. zelfs nooit gezien, maar ik voel heel erg mee met de nabestaanden die ik wel goed ken. ik straal je sterkte door Assyke. dankjewel
Soms is het leven niet eerlijk.
Ook het leven is niet te bevatten eigenlijk. Dan maar zoveel mogelijk genieten