Meneer en mevrouw Mestkever lopen de loopplank op van Noah’s magnefieke ark. Mevrouw Mestkever kijkt verguld om zich heen. “Wat een eer dat wij door meneer Noah uitverkoren zijn. Dit wordt echt een hemelse reis”, verzucht ze. “Hmmpf”, moppert meneer Mestkever, “Moet je dat kleffe stel paardenvliegen daar zien! En je moet niet denken dat die ook maar een vijgje met ons willen delen!”.
Mevrouw Mestkever schudt haar koppie en zegt: “Ach, knorrepot, bederf onze honeymoon (de door Noah voorspelde zondvloed viel hier heel handig mee samen) nou niet gelijk hè, je weet dat er van ons verwacht wordt dat wij na de zondvloed weer samen heen gaan en ons vermenigvuldigen. Er is genoeg andere mest om uit te kiezen. Als je de hele tijd zo blijft mopperen sterf ik net zo lief uit hoor!”. Meneer Mestkever bindt snel in en zegt: “ach, het is ook maar goed dat er geen olifantenvliegen bestaan, hè scheetje van me?”.
Mevrouw Mestkever leunt naar hem toe en terwijl ze heimelijk naar het Olifantenpaartje wijst dat een eindje verderop de plank op loopt zegt ze zachtjes: “En je weet hoe opgewonden ik altijd wordt van een lekkere grote bal Olifantenstront, hè poepie van me!”. Meneer Mestkever kijkt schichtig om zich heen om te zien of niemand haar heeft gehoord. Zijn gezicht kleurt en beetje rood als hij moppert: “Ja, maar we motten van Noah persé wachten tot na de zondvloed. Alsof die twee flikflooiende paardenvliegen zich daar ook maar iets van aan gaan trekken! Na hen de zondvloed!”. Maar mevrouw Mestkever klopt op haar reistas en fluistert dan: “Rustig nou maar schat. Waarom denk je dat ik 40 condoompjes heb ingepakt, hmmm?”.
Verwoede noten 
Heel mooi!
dank voor het compliment
Leuk verhaal
dankje. voortgekomen uit een plots inzicht: al die beesten op die ark produceren een heleboel stront, en al die dierenpaartjes willen zich (vooral bij gebrek aan concurrentie) van nature voortplanten. Hoe had Noah dat destijds gedacht allemaal aan te pakken? En dan heb ik het nog niet eens over het voedsel dat al die beesten nodig hebben. Logistiek gezien was het een hele onderneming!
Via Plato kwam ik hier terecht. Leuk, dit verhaaltje en het plaatje erbij maakt het helemaal af!
Dank!
Ja, nooit aan gedacht eigenlijk. Die enorme hoop ‘uitwerpselen’. Dus inderdaad een hemelse reis voor de mestkevers; luilekkerland. Prachtig verhaal en een mooie illustratie!