Onderweg naar kantoor rij ik achter een busje van een of andere koffiebonenhandelaar. Op de achterklep prijkt een foto van een geopende baal ongetwijfeld heerlijk geurende koffiebonen. Die geur spat eigenlijk van de foto af. Die o zo verleidelijke geur van vers gebrande koffiebonen.
Alleen al bij de herinnering aan die geur loopt het water me in de mond. De stimulerende foto achterop het busje riep die herinnering met brute kracht bij me op. Bovendien ben ik een coffee junk. Dus ik smacht plotsklaps naar een heerlijk kopje verse koffie. Een dampende, dubbele espresso.
Smachten is branden van verlangen. Smachten is een smeekbede van je genotscentrum. Smachten is hunkeren. Smachten is balanceren op het bitterzoete randje van wanhoop. De klank van “smachten” komt ook precies overeen met het gevoel ervan.
En natuurlijk loopt het verkeer op dat moment vast. Minuten lang kruip ik met een slakkengangetje achter de koffiebonen aan. Mijn roodomrande ogen puilen uit hun kassen. Mijn tong hangt uit mijn mond. Het moeten wachten doet het smachten kantelen naar wanhoop. Nu smacht ik niet langer naar koffie, maar doe ik er een moord voor.
Verwoede noten 
Vertel je ook nog hoe de eerstvolgende kop koffie smaakte?
Of lezen we binnenkort iets over een bijzondere moordzaak?
PS: ik drink nu een kopje koffie …
Pestende groet,
Op kantoor aangekomen stierde ik met bloeddorstige blik meteen af op onze luxe koffiebar. Met hese stem riep ik dreigend: “een dubbele espresso of je leven”…
een luxe koffiebar is bemensd lijkt me, hoe liep het nu precies af?
De ijzige angstkreet van de dienstdoende barista zal ons nog lang heugen
als zij zich die kreet ook nog kan heugen, liep het eigelijk als een sisser af en is de koffiebar nog steeds bemensd
Tuurlijk, maar ze duikt nu wel weg als ik weer binnen kom
Dat is jammer neem ik aan! Dat reclamebureau dat dat overtuigende beeld van die geopende baal maakte, is natuurlijk ook medeverantwoordelijk: kan je niet regelen dat zij een tijdje op de achterklep van het busje komt? Dat wordt natuurlijk gezien als sexistische reclame, maar dat is onzin want wij weten hoe het in elkaar steekt.